15 mei

15 mei Kunene river Swartbooisdrift - Otjitotongwe
‘S ochtends jat een aapje nog onze zoete aardappel uit de kist. Ze zijn snel , de schooiers. Wel leuk, ze komen allemaal kijken tijdens ons ontbijt. Daarna opbreken.
Vandaag 420 km gereden van noord Namibië weer naar beneden.
De wegen zijn eerst nog super slecht met veel regen schade en dus enorme geulen en kuilen. Dan komen we op de snelweg. Asfalt. Een grote rechte streep van 300 km lang. Je mag er 120 rijden. Een 2 baans weg met regelmatig vee op de weg: schapen , geiten en koeien.
En we zien zowaar de eerste olifant van onze reis. Een grote bull staat langs de weg te schuilen voor de zon onder een boom en kijkt ons al oren flapperend aan. Gaaaaaaf !
We komen aan op de campsite. Het is een cheetah reservaat. We moeten door veel hekken naar binnen. En goed sluiten weer. We maken kamp en worden later opgepikt in een open pick-up. We mogen achterin gaan staan en daar staan al 2 blanke jongetjes van 3 en 5 jaar. De zoontjes van onze gids. Ze staan op blote voetjes en houden zich vast aan de reling van de laadbak. “We gaan niet hard” zegt de gids. Ja, ja, we gingen dus gewoon zo’n 60 km per uur. Hard dus. Eerst naar hun huis. Hoezo vraag je je af. Achter het hek liggen 3 volwassen cheetah’s. Oftewel jachtluipaarden. Loop maar mee....
Wat? Afijn de kindjes en gids lopen door het meters hoge hek langs de cheetahs naar binnen. Wij er achter aan. Beetje eng wel. We mogen ze aaien , alleen op hun kop. Ze knorren net als een kat. Mooie dieren. Daan valt in de smaak, 1 van de cheeta’s blijft hem maar likken aan z’n armen en spint volop.
Daarna krijgen ze in de tuin hun eten. Dan moet je afstand houden.
Hoe gaat dat met je kinderen ?
Och, die moeten we wel in de gaten houden, zijn toch kinderen, maar gaat goed hoor ..... oké......?!?!
Daarna gaan we nog de wilde cheeta’s voeren die zijn opgevangen op een omheint land van 400 ha. We staan weer in dezelfde pick-up met een grote vuilnisbak met 10 stukken paard van 2 kg per stuk. Dat is voor de cheeta’s een dag rantsoen. We rijden richting de cheeta’s , die gelijk op de auto afkomen.
We worden omringt door 9 jachtluipaarden die honger hebben en onderling ruzie maken. Best spannend. Ze krijgen 1 voor 1 hun stuk vlees en rennen ermee weg.
Het 10e stuk is voor een moeder cheeta met 4 jongen. Zij staat in een apart stuk. De jongen blijven op afstand. Wat een ervaring weer.
Ps de zoontjes moesten nu in de cabine van de auto blijven.
‘s avonds eten we friet met frikandel speciaal !!!! Eindelijk , heb er al 2 weken zin in. We maken de frietjes zelf van kleine aardappeltjes in de zonnebloem olie op het gas pitje. En de worsten op het houtvuur. Uitjes , Mayo en ketchup erbij , super lekker. En een wijntje natuurlijk. Snackbar DaCar in Otjitotongwe